İncir ağaçları vardı
Tepelerini soluyan dağın,
Dipsizlerde olduğu belli köklerin.
Büyük sütunları vardı
O pürüzsüz muhteşem gövdenin.
Rüzgâr en tepelerinde raks ediyordu;
Örtüsüyle Havva’nın öylesine nazenin.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta