Bir zamanlar hin oğlu hindi
Adı insandı:Ne melekti ne cindi
Bir gün uzak yıldızların uçağına bindi
Gideceği yer ne Rusya ne Çin’di
Uçak zelzeleler arasında karaya indi
İçindeki duygu ne sevgi ne kindi
Birden korku düştü içine,görünce rindi
Bu manzara ne aklına ne yüreğine sindi
Bütün acıları bir anda dindi
Şimdi istediği / beklediği tek şey tîn’di…
DURSUN TİFTİK
***TîN: 1.İncir ağacı 2.Balçık,çamur,toprak
Rind (rint) :1.Fazla lâubali kimse 2.Gönül sahibi
(Kamûs-ı Türkî,ŞEMSEDDİN SÂMİ) ***
Kayıt Tarihi : 25.1.2010 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Beyit-Ömür ve Kömür Bir siyah küçük torba, içerisinde kömür Karışmış aralara toz parçası bir ömür Dursun Tiftik
Bu harika ve manidar şiirinizi tebriklerimle listeme alıyorum.
Selanm, sevgi ve saygıyla.
Seyfeddin KARAHOCAGİL
HARİKASINIZ EMEĞİNİZE GÖNLÜNÜZE,
SAĞLIK........TAM PUAN.
Kaleminiize sağlık
TÜM YORUMLAR (11)