Timurum Şiiri - İbrahim Kaçıran

TİMURUM

Ressam olsaydım,
Silüetini çizerdim gökyüzüme.
Ben bulut,
Sen ay olsaydın,
İçime saklardım seni.
Bu dünya kirletmesin diye.
Yorgun yüzümün taze gülümseyişi,
Hoş geldin.

Bir Temmuz sabahı,
Gizemli bulutların arasından,
Doğan güneş gibi,
Nazlı nazlı süzüldün geldin.
Bakmaya kıyamadım,
Beni benden aldın.
Bu yalan dünyaya;
Aslan parçası,
Hoş geldin.

Doğduğun gün,
Hilal secdeye durdu.
Gökyüzü kıskandı.
Ay matemli,
Dünya ise sitemliydi.
Sessiz çığlık vardı,
Gök kubbenin altında.
Sireti, sureti güzel torun
Hoş geldin.

Neşem, huzurum,
Giderek artan umudum…
Sana duam olsun;
Ömür boyu,
Sağlıklı ve mutlu yaşa.

Aramıza hoş geldin.
Timur Paşa.
Titreyen yüreğim sana hasret,
En büyük maksudum sensin
Gül bebek.
Yıllardır özlemini çektiğim,
Bir sevdanın vuslatı oldun…
Hoş geldin can özüm, iki gözüm.

Bir an evvel büyüsen,
Dede diye boynuma sarılsan.
Kokunla bezense üstüm başım,
Endamını sarsa kollarım,
Varlığım, hayat bağım,
Hoş geldin oğul balım..

Sararmış sonbahar
Çıplağı dallarıma,
Gülümseyen yüreğinle geldin.
Adı gökyüzünden dökülen
Yıldızlarla yazılan,
“Can Timur”
Üşüyen yüreğime
Hoş geldin.

Oğul!
Dünya fani,
Ölüm mukadder.
Yorgun bedenime
Hazırlasınlar makber.
Ocağımın temdidi;
Hiç solmasın,
O gülümseyen yüzün,
Ahirime hoş geldin.

İbrahim KAÇIRAN
15 AĞUSTOS 2020