Bugün Dündü..
Adım adım yaşananlar vardı
Her solukta aşk
Aşk Sandığım bir rüya..
Gururuma dokunuyor
Oysa sevmiştim çocuksu tavırlarını
Gözlerimi kapattığımda gördüğüm bir hayalmiydin
Ve hayal isen bile, biraz bekleseydin...
Çok değildi bana ayıracağın vakit
Kırmızı ışıkla yeşil ışık arasındaki sarı kadar
Bakabilmeliydim gözlerine...
Bir kadın yaşar istanbul'da
Yüzünde yılların yorgunluğu
Ve saflığın emsali dudaklarında
Her nisan trenle taşır hüzünlü yüreğini
Ağır ağır haydarpaşaya..
ilk adımım yanlızlığa oldu bu şehre
yoktun,gitmiş,bitmiştin
bulutlara sordum nerede diye
sokaklara,kuşlara, böceklere sordum hani nerde
unut dediler bırak peşini dediler
kafam allak bullak olmuştu
Yine bir gece
kabusmuydu o gördüğüm içimi acıtan
yoksa senmiydin tüm gerçeklerinle
zor kaçırdım gözlerimi gözlerinden
neydi o bakışlar öyle
sinsice kalbimi kemiren...
Dört duvar arasında geçer yalnızlığım
Çıkmam sokağa çıkamam
Çünkü dışarıda sahte aşk ırmakları
Çölde su görmek gibi bir şey
Kendine bağladıktan sonra kaybolan
Ardından ağlatıp, inleten
Gitmek istedim
Öyle sessizce acıtmadan yüreğini
Anlatmaya çalıştım arzularımı
Yalvardım sev derken
Ama anlatamadım gitmek istedim
Prangalar taktı gözlerin ayaklarıma
Gece şahidimdir
Gündüz mahkemem
Gözyaşım kanıtımdır
Akan kanım delil...
Şimdi ister gökyüzüne
Sen hiç karanlığa yüzükoyun uzandın mı?
Ve senin acıdan, gözyaşından, açlıktan
Hayatın o çirkin çamurundan
Sakladığın göz nurun oldu mu hiç?
Ya günün yirmi dört saati ne yapmalıyım da
yaşatmalıyım dediğin oldu mu?
Sustum..
Geceleri sıraya koydum
Her gamın her kederin ardından
Göz yaşım göğsüme uzanan bir ırmak sanki
Hep içime akıttığım
Sokak köpekleri daha gururluydu kimi zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!