Erkekler ağlamaz derler,
Sanki biraz gerçek payı var.
Babamı, hiç görmedim ağlarken,
Belki gizli gizli ağlamıştır.
Belki de gözyaşlarını içine akıtmıştır,
İkisi aynı şey değil,
Birisinde deşarz oluyor,
Öbüründe kahroluyor.
Annem her zaman ağlardı,
Neden ağladığını sorduğumda.
Gözyaşlarının istem dışı,
Sevinç gözyaşları,
Olduğunu söylerdi.
Gerçekten de öyleydi.
Keşke herkes,
Sevinç gözyaşları dökebilse,
Ya da gerçekten ağlasaydı,
İşte o zaman kimin ağlayıp,
Kimin güldüğünü anlardık.
Filistin kan ağlarken,
Bazıları timsah gözyaşları döküyor.
Orada çocukların kolu kırılırken,
Kana doymayan vampirler,
Kıs kıs gülüyorlar.
Artık kimse yemiyor,
Rol yapanla ağlayanı, anında farkediyor
İnsan onlar yahu sizin bizim gibi insan..
Bir de Allah korkusundan,
Ağlayan gözler var var ki,
Cehennem ateşi o gözleri yakmaz.
Var mısınız öyleyse gelin,
Hep birlikte zalime karşı direnelim,
Allah için ağlayalım Allah için gülelim.
Kayıt Tarihi : 23.6.2008 11:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygulu şiiri, duyarlı yüreği kutluyorum..
Tam puan.
Selâm ve dua ile.
Ağlamak, her zaman güzeldir. İnsancadır.
Her ne kadar toplumda erkeklik ağlamakla bağdaştırılamazsa da, ağlayabilen erkekler, güldürmesini de bilirler.
TÜM YORUMLAR (7)