“Şimdi sen; ayın gözlerine vurduğu,
Revakın o daracık avlusunda,
Siyahlara sarılıyorken,
Birgün uzanıp boylu boyunca,
Anımsa düşen yaprağın hikayesini.”
Menekşe kokusunda bir ağaç terhanesi,
Ölüm şarkı söylüyor, duyabiliyor musun?
Yaşam gardıropta bir aldatma elbisesi,
Anlatılmaz bir hikâye,
Ulaşılmaz bir ufuk benimkisi.
Tuhaf ! Gözlerimde bir vuslat aşinası,
Nedir kafamdaki bu tımarhane hey hat!
Silinmiyor içimi kanatan yılların hatırası,
Bir tek; rüzgârda sallanan o dalgalı saçların,
Zira hayat böyledir, bağımlılık zindanın.
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!