Tılsımlı aşkın eseri Şiiri - Aynur Durmuş

Gecen ayaz ,
Kucağımda yaz şafağı
Deli turnalar konmaz dağı
Yerle bir olmuş harman yeri
Olmuş buğday kokuyor etraf
Tılsımlı aşkın eseri

Bu hangi bozkır yaz
Bilmiyorum tanınmıyor gri kaz
Bu neresi dünyanın ayaz
Dibi yosun tutmuş deniz
Dışarda gün bahar yaz
Tılsımlı aşkın eseri

Bir kuş konar pervaza
Ara ara kül renkli bir keklik
Susuyor, nereden geldik
Hangi yolun başı ve sonu
Tılsımlı aşkın eseri

Sarıldım kuşlara
Masmavi gökyüzüne tasa
Yedi tepe arkası ağır başa
Döksem dilimi çalğılara
Tılsımlı aşkın eseri

Bil haller oluyor
Geçemiyor yollar uzak
Akşamı karanlık bitiyor
Sabah tekrar dönüyor sade
Görülemez gibi soğuk taze
Tılsımlı aşkın eseri

Yok eşi benzeri
Elleri başka gönlü başka
Bir öyle bir böyle anlamıyla
Gelecek bir daha ki ilkbaharla
Çözülmüyor nasılsa
Tılsımlı aşkın eseri

Hepsine sarıldım çiçeklere
Yaz baharla gerçeklere
Soğuk kış gecesi döşeklere
Şövelede siyah beyaz renge
Yinede istiyordu işte
Tılsımlı aşkın eseri ..
Aynur Durmuş