Tılsım Şiiri - Zeynep Beşen

Şimdi bir vurguna çiçek açar gibi yüreğim
Ellerimde al kinalar
Yüzlerinde yüzü koyun maviler
Gözlerinden kalbime işler gibi
Bana akar.
Bak bana!
Bak ellerime!
Senden başka ruzgara fısildar mi?
Şimdi yetimligi başında tüneyen bir kuşa
Kasırgalarimi uyuturum
Biliyorum sevgili
Sözlerimi bir gün sende avuturum.
Kaç tilsima bedel
Kaç kora kivilcimdir yüreğin
Şimdi Bir beni üşütüyor gök yüzün
Kaç buralarimdan dağ gelinciğim
Yüreğine bin bir okla zincirlendim
Ne ben kaça biliyorum
Ne sen dura biliyorsun
Bir hengamenin koynunda
Aşka tünüyoruz
Senin ellerinde yer gök bir olmuş
Benim ellerim de deli kasirgalar
Sesimizde uyuttugumuz kıyametler den
Dünyanın yüreği kopar.
Bak bana gelinciğim
Yüzümde yara diye işlendin şifa diye okundun.
Sus artık! kulağımda ki tını.
Yar sesinde beni yeni harflere uyandirdin
Her kelime sana dolu dizgin
Her cümle sana koşar
Dur artık yüzümde ki sevinç
Yoksa bu gidişle kalbimi durdurursun.
Bir şahin kanadından sana konar
Yeni yetişmiş ankalar
Kalbimin menfezeleri bir biri ardina harap olmuş sana
Içinde hiç durmadan beni yağmalar.
Sus artık ruhumda ki izbe doğan
Sen şavkinla dolastikça dünyada
Kader atları ikimizi bir birimize yâr kılar..