Biz yazgimizin insaniyiz,
Muskasi boynunda asili.
Zamanin tilsimini tasiyaniz.
Bes vakit kiyam duran,
Yüzündeki kani hayra yoraniz.
Yagmaya dursun bir zürel yagmuru,
Ici disina cikaniz biz.
Uzagi yakin kilan,
Görünmez elleri sikaniz biz.
Yazgiyi yazan degil yasayaniz biz.
Bilinmez efsanelerdeki bilinmez giziz
Ondandir bizi, ne siz anlarsiniz,
Nede sizi biz.
Temelinden su cikan eski bir urum evi,
Duvarindan tas düsürüyor.
Agustosda bir ihlamur,
Erken kis yasiyor
Bu sehir günlerdir geceleri agliyor.
Gün isiyanda gece kimin umrunda,
Zaman dedigin akip geciyor.
Kayıt Tarihi : 23.9.2003 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!