Tılsım Şiiri - Kadri Karahan

bu öylesi bir içti çektiğim dışıma seni
beni alıp karşına konuştuğum o kahır

…

bir gece susmuştu karanlığa dostum
olmuştu kusmuştu korkütük bir aşka
bu

bu
sarhoşluğu diz boyu sulara marmara
ben hangi yalnızlığa şavkı vuracaktım

ne değişirdi ya da ne fark ederdi rüya

aklım alabilir miydi seni böyle sevdim
böyle sevdim seni aklım alabilir miydi

bir koşu kapıldım istanbul martılarına
kanat bir hışım aktım vapurlarına deli
bir inada inat

bu öylesi bir histi ittiğim uçuruma bizi
sürüklediğim sürüklediğim sonra yaz

…

bazı şeyleri anlamıyorum bazı şeyleri
anlamıyorum nedeni sana yazıyorum
seviyorum bu

bu seviyorum
bu gelmelerim gitmelerim kalabalığın
mekan tutuşum sigaralar boğuluşum

çektiğim öyle duman o köşe başların

kendim tanır mıydı kendini kendimde
arkadaş olabilir miydi kendin kendim

kim küstü kalbim sen incindin mi aşk
sen kırıldın mı gözlerim sen sözlerim

bu öylesi bir şiirdi dizeler ettiğim seni
seni alıp ıssızlığım kavuştuğum o olur

…

bir şarkı düşüp deşiyorsun içimi içimi
yakıyorsun alev - ben bu seni nereden
tanıyorum

bak buraya yazıyorum bu tarihi tarifsiz
talihsizliğimi öpüyorum alnından senle
tarıyorum

bütün bir kederi bir o kadarı da kaderi

bir dalıp bir uyanıyorum ince bir tılsım
bir uyanıp bir dalıyorum nice bir tılsım

neresinden baksan sana sürülüyorum
sana süzülüyorum
neresinden baksan seni sürünüyorum

...

kk
04 Ocak 2006 istanbul