Tılsım Şiiri - Halil İbrahim Keçebaş

Bir sabah başka bir mekanda uyandım
Gece bana sahip çıkan yer değildi burası
Yanı başımda bembeyaz bir kadın vücudu
Odada başkalaşmış bir hayat havası

Kadın,hoş bir rüyada olsa gerek
Ne güzel de uyuyor mutluluk tadında
Bu tılsımın bozulmasından korktuğumdan
Hiçbir şey soramam uyandığında

Bütün hayatım bu odada geçse
Dört duvar arasında mutluluğa mahkum
Sanıyorum daha iyidir karanlık güneşten
Böyle bir ışık görmüş değil ruhum

Dönmemek üzere yok olmuş karanlıklar
Silinmiş acılarım bedenimden
Hafızamda bir şey yok maziden
Yeniden doğmuşum budur tek bildiğim.

25.10.05