Laf etsem de daldan dala ağır aksak yürüyüşüne,
Hayran kaldım umuda palazlanıp ötüşüne.
Manzaraya baktım manzaraya
Manzara manzara değil.
Önünde eğri büğrü bir iki uçumluk bir dal,
İki yanı hapishane gibi duvar.
Aşağıda derme çatma bir kümes
Oraya buraya tünemiş birkaç askeri var.
Birde yarım yamalak siperleri
Hepsi o kadar.
Çıkıştım birazcık kendi halime,
Söylendim kendi kendime
Akşamdan bu yana
Ortalığı birbirine katıp durmasında ki marifetine..
Baktım ibiği kızarmış,
Kıpır kıpır
Bağırıyor da bağırıyor avazınca.
Kabullenemedim
Fesatlandım,
Kızdım,
İsyan ettim
Onun kadar olamayışıma.
Beğenmesem de kara çardaktaki kasıntı pozlarını,
Bir kez daha imrendim bu sabah kararlı duruşuna,
Ayakları pisliğin içinde durmadan sağa sola bağırışına.
Benden daha dik,
Benden daha atak,
Benden daha cesur
Benden daha sabırlı
Tilkiye meydan okuyuşuna.
Mustafa Çetinkaya
Kayıt Tarihi : 17.2.2019 01:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!