Tilkinin biri; bir defa, iki defa, beş defa; ya da her defa. Tavuğu yemek için; “Öyle güzel sesin var ki! Ne olur deruni bir hal içinde gözlerinizi kapayıp, bir şarkı söyleyin. Mesti mahmur hayranınız olan ben, sizi dinleme mutluluğuna ereyim” diyorsa. Tavuklar da, hala; bin yıllarca tilki önünde gözleri kapalı bir biçimle olup ta, türkü söylemeğe devam ediyorsa! Bu genel geçer bönce eylemde, tilkilerin hiç suçu olmasa gerektir.
İnsan, hem tilki gibi (kurnaz ve akıllı) olmak zorundadır. Hem de tavuk (aptal) gibi görüngün olacakla yaşamsal deneyleri akıl edilmezinden aptal olurla, sürekli olmamak zorundadırlar. İnsana dek yaşantı öğrenmelerimiz; kesikli, sürekli, akıllı olmanın temellerini ortaya koyarken; aynı deneyse konulara ilişkin, kesikli olmayan sürekli bönlüğü ortaya koyamazlardı. Yani insanlar, hep aynı şeyi yaparak (gözlerini kapatarak) , aynı şeyden farklı sonuçlar almayı (tilkiden yenmemeyi) bekleyemezdi. Oysa insanlar gözlerini açarak cennetten çıkmışlardı!
Peki, tilkinin (kurnazlığın, akıllılığının) , bu olayda (suçta) hiç mi kabahati yok? Tilkinin olayda kati dahli vardır. Ama kabahati yok. Eğer tilki (karnını doyuruyor diye) suçlu ilan edilirse, böyle olursa; akıllılığı mahkûm etmiş oluruz.
Tilkiyi, karnını doyurdu diye; ayıyı, bal (çaldı) yedi diye; insanı ineği kesti diye, nasıl suçlu ilan edersiniz ki? Bu sizin acıkmanızla (tilkinin acıkmasıyla ve acıkmanızı da (tilki tüketimine dek üretim ilişkisi içinde olamamasından ötürü) ihtiyacınızı ancak ve ancak bu şekilde giderir olmanızı suçlamanız olur ki doğal oluşum ve doğal gerçekliğe (akla) aykırıdır (saçmadır) .
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta