Tilki Takdiği Şiiri - Memduh Çökelek

Ormanların kralı dün haylice zorlanmış,
Hasmından darbe almış, uyluktan yaralanmış.

Yatırmışlar aslanı, bir çınar gölgesine,
Koşmuşlar dalkavuklar, iniltili sesine.

Tüm etciller toplanmış, otculların dışında,
Akbabalar, çakallar bufalonun başında.

Günler haftalar geçmiş aslan düzelememiş,
İçinizden birini vekil seçelim demiş.

Tilki bunu duyar da, kaçırrırmı fırsatı,
Aslanın karşısında, ağlamaklı suratı.

' ey ormanlar kralı, paralanmış uyluğun,
Dostluk bu günde gerek, tam sırası kulluğun,

Dudak bükme hünkarım, tilkinin kıyağına,
İzin ver getireyim kümesi ayağına.

Keşke gücüm yetse de, ete boğsam burayı,
avlasam şu bizonu, şu besili zebrayı.'

- Sağ ol tilki kardeşim, senden nice memnunum,
Ateşler içindeyim acep geldi mi sonum.

-o nasıl söz hünkarım, ağzından yeller alsın,
Bir kaç ay daha dinlen mühürü kurt kullansın.

- Dinle tilki kardeşim kurtu bana anlatma,
Sen gibi bilge varken bana vekil aratma.

- Aç gözlü o yaratık, doymak için avlanmaz,
Niyeti katliamdır köylerde sürü kalmaz.

- Yönetmek akıl ister, daha nice meziyet,
Kurtu vekil seçersem tüm köylüye eziyet.

- bütün orman emrimde, bir avla yetinirim,
Kurta ben de özensem, sonum ölüm bilirim.

- hepimiz böyle yapsak vay haline ormanın,
Hiç mantığı varmıdır, kaynağı kurutmanın.

Kurtu bana önerme, tanımaz merhameti,
Bize de düşman eder köylü çoban Ahmeti.

-Çok haklısın hünkarım, çıkar köylünün ahı,
Duydum köylü peşinde, omuzlarda silahı.

-Şimdi mühür sendedir göster marifetini,
Yoksa haram ederim çil horozun etini.

Tilki birden çark etti, baktı papuç pahalı,
Gözünde çula döndü imrendiği mor halı.