Sen kendini ne sandın nadir Hint kumaşı mı?
Mahalle pazarında ucuz bez olamazsın.
Saldırganlığın niye, bitişin telaşı mı?
Ateş olsan, kendini yakan köz olamazsın.
Senin yerin baş değil, ayakaltı sokaklar,
Âşık gözde yaş değil, haysiyetsiz kucaklar,
Atacağım taş değil, seni ateşler paklar,
Sen dört mevsim içinde soluk güz olamazsın.
Ne kendine yar oldun ne de başkasına yar,
Kopardın köprüleri sana ancak bu uyar,
Sadakatte sıfırdın, şerde yirmi dört ayar,
Artık, büyülendiğim eski giz olamazsın.
Sana bunca değeri ben kendimden ekledim,
Beş para edeceğin günü en çok bekledim,
Ama gözün çöplükte söylemedim sakladım,
Sen kirli gömleğime konan toz olamazsın.
Sen katıksız çorbama, konan tuz olamazsın,
Sen uğruna öldüğüm, sırlı göz olamazsın,
Sen bir ömür çekilir, safi naz olamazsın,
Sen CEMRE olamazsın, o som kız olamazsın…
27.03.2008
Arafat ArıkKayıt Tarihi : 28.3.2008 19:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Beş para edeceğin günü en çok bekledim,
toprağım ben olsam şu ikinci dizeyi
'Beş para edeceğin günü ne çok bekledim.' şeklinde değiştirirdim.Yine de karar sizin.
TÜM YORUMLAR (3)