uçurumun kenarından sarkıtılmış ipin ucundaydı çelimsiz bedeni,
boşlukta öylece sallanıp duruyordu ruhunu yitirmiş belleği,
bir saatin sarkacı olmuş,
gidip geliyordu her saniye
bir sağa bir sola,
tik, tak
tik, tak….
hiç durmadan tik tak.
zaman için sallanıyor ve duramıyordu,
hayat için umut ediyor ve tutunamıyordu,
sevgiye inanıyor ama gerçeği yitiriyordu.
zaman işçisiydi küçük kız
zaman ona aldırmıyor ama akıyordu.
KASIM 2004
Kayıt Tarihi : 13.11.2006 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
daha da açmalısın kendini...
sözcüklerle biraz daha oynamalısın..
anlamı açık etme uğraşı vermeden özgürce yazmalısın..
iyi başlamışsın ama aniden kesmişsin bence..
sen iyi bir şiir ustasısın ama ya az emek veriyorsun ya da tutuk kalıyorsun.
vur sözcüklerin içine,dizeleri ters yüz et..kendini farklı ifadelerle anlatmaya çalış...gerçek sen çıkacak nasılsa...
sevgilerle
tebriklerimle...
TÜM YORUMLAR (2)