Kırık bir ışık huzmesiydi içimdeki aydınlık;
Geceydi.
Beynimin köşelerini tırmalayan o eski saat;
Tik tak, tik tak, tik tak...
Yazmak değildi niyetim, düşünmekse hiç...
Dizlerimi kırmıştım göğsüme, gölge gölgeydim;
Oturmuştum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta