Tik Tak... Şiiri - Mutlu Gönen

Kırık bir ışık huzmesiydi içimdeki aydınlık;
Geceydi.
Beynimin köşelerini tırmalayan o eski saat;
Tik tak, tik tak, tik tak...
Yazmak değildi niyetim, düşünmekse hiç...
Dizlerimi kırmıştım göğsüme, gölge gölgeydim;
Oturmuştum.
Tik tak, tik tak, tik tak...
Yeşil bir karanlıktı gözlerin penceremde,
Yıldız, yıldızdı, dudaklarının arasındaydı bir ucu gökyüzünün
Tik tak, tik tak, tik tak...

Uzakta geceyi korkutan bir sessizlik,
Gürültüyle yaklaşıyordu.
Ellerimin arasındaydı zaman şimdi.
Hep aynı tutarsız bakışlar,
Karanlık dipsiz bir göl.
Hep aynı ses;
Tik tak, tik tak, tik tak...

Aynamdaki odanın bir köşesi kırıktı,
Yüzümün yarısı yoktu.
Kan çanağına dönmüş bir tek göz,
Yarım bir ağız,
Saçları dalga dalga eksik bir resim.
Tik tak, tik tak, tik tak...

Kaç zamandır uykuyla dargındım,
Dizlerimi kırmıştım göğsüme, gölge gölgeydim;
Kırık bir dalgaydım,
Durulmuştum.
Tik tak, tik tak, tik tak...

Derisi kavlamış dudaklarımın arasındaydı kelimeler,
Her birisi, bir öncekini kötülüyordu.
Yelkovan çıldırmıştı.
Tik tak tik tak tik tak...
Tam şuan beyaz kirpikleriyle,
Beş çocuklu bir fırıncı geçmeliydi sokağınızdan.
Sigarasını yakmalıydı şimdi,
Seni uyandırmadan, gölgeni yavaşça kucaklamalıydı,
kibrit alevi.
Sönene kadar ben yanmalıydım.
Tik tak tik tak tik tak...

Sen uyumuştun nihayet.
Duvarımdaki eski takvim uyumuştu.
Masamdaki boynu bükük kalem,
Sarı duvarlar,
Yastığım ve yorganım uyumuştu.
Gittikçe keskinleşen ya o eski saat;
Tik tak tik tak tik tak...

Gece yavaş, yavaş dolmuştu odama
Yeşil bir karanlık vardı sadece,
Bütün renkler firarda.

Yüzümün rengi sarıydı,
Kalbimin yarısı susmuştu,
Ya diğer yarısı;
Tik tak tik tak tik tak...