Tik-Tak! Şiiri - Songül Uçar

Tik-taklar eşliğinde,
Döner ömrün yelkovanı,
Hep aynı eksende...

Tik-tak...12...
Tam gecenin yarısı!
Başlar koyu bir yalnızlık,
Sessizliktir yankısı...

Tik-tak...
... tik-tak! İşte bir öğlen vakti...
Kurulmuş bekler seni,
Kurtlar sofrası...

Ne zaman biter bilmem,
Ömrümün tik-takları...
Akrep-yelkovan oynarken,
Çalar ayrılık çanı...

Derin bir sessizlik başlar tik-taklar sustuğunda,
Ruhum belki kan kusar bir avuç toprağında...
Başım göğe erermiydi bir melek olsam?
Yunsam...
...yine yunsam cennet pınarlarında...

Beyazlar içinde kanar yelkovan,
Kızıl bir çiçek olur avuçlarımda...
Tik-taklar boğulur nefes alamam!
Zaman durur akmaz damarlarımda...

Tik!
..ve tak!
Başlar yeni hayat...
Tik!
Tak! Yaşamak bir sanat...
Tik!
Bir tak'lık ömrün kaldı,
....tak! !
Buz gibi bir mezar taşı...