Tijeliya Şiiri - Nur Göçmez

Büyülü bir masal yazıyorum. İçinde dereler tepeler ve kuş cıvıltıları.. Yanağını sıkıyorum pamuk bulutların, yeşilin her tonuna göz kırpıyorum. En güzel kokuları içime çekiyorum. Yanımda sen, yumuşak ses tonun .. Ellerin saçlarımda ne kadarda sıcaksın buz tutmuş kalbimi dudakların ısıtıyor. Parmakların yüzüme her dokunduğunda, yeni yeniden doğuyorum. Güneş istemiyor artık tenim . Sen sadece sen ! İşgal ediyor gözlerinin kahvesi, direnmek istemiyorum. Teslim olan bir ben. Nefesin şiir olmuş yüzüme her değdiğinde eşlik edenler kafiye.. Dağınık kaşlarına hayaller oturtmuşum, göz kapaklarında kayboluyorum. Yönlerin yolların anlamını sana baktığımda unutuyorum. Bak burası bizim ülkemiz.Ön yargılardan uzak.. Sevmelerin ayıplanmadığı canların yanmadığı.. İnsanların içten içe gülebildiği bir ülke.. Sebebi sensin Sebebi sendeki benim. Günlerin önemi yok burada,bir hafta yedi günmüş kimin umurunda .Akrep yelkovana aşık olmuş kovalamayı bırakmış birde utanmadan sıkı sıkı sarılmış ona. Bu dünya eşsiz güzellikte ama bizim ülkemizde. Bir bayrak dalgalanıyor göklerde, üzerinde sevginin amblemi el sallıyor bizlere. Rüzgar tenimi okşuyor hoşuma da gidiyor. Ama ben seni istiyorum. Beni öyle kapla ki içim dışım sen olsun açıkta hiçbir yerim kalmasın diyorum. Ne sen sen ol, ne de ben ben.Yeni bir adı olsun bu şeyin bencilliğin yok olduğu sevginin hakim olduğu bu duyguya yeni bir ad koyalım hadi.İnsanların birbirini aşka boğduğu bundan da hiç korkmadığı asla usanmadığı şeye bir kelime türetelim. Sadakat sadakat olalı böyle bir şey görmemiş olsun. Başka ülkeler kıskançlıklarından çatlamasın gelsin bizim ülkemizde yaşasın. El ele sulayalım insanlığı bırak tazyikli aksın herkes aşka bulansın. Adı olsun hadi birbirimizde ki bu kayboluşumuzun.
''TİJELİYA''...
Pelesenk oluyor dillere. Adını sorduğum herkes tijeliya diyor . Ben gülümsüyorum sen kısılan gözlerimden öpüyorsun defalarca.Başardık diyorsun evet başardık. Hayır diyorum daha ulaşamadığımız ülkeler var. Sen kanatlarını açıyorsun uçuyoruz o kaçtığımız diyarlara. Bakıyorum ki herkes mutlu herkesler herkes değil artık.Herkesler sen ben. Yeryüzünde sevginin değmediği toprak kalmamış nihayet. Bu ne de güzel bir şey Allah'ım. Gözlerden fışkıran sevda gülleri etrafı ala boyuyor.Aşk kokuyor dünya ve artık yaşanabilir bu dünyada. İsteyişlerim bitmez ama benim. Sabahları gözümü açtığımda ilk seni görmek isteyişim şımarıklıktan mı yoksa bağımlılıktan mı? Peki ya gece son görmek istediğim karenin sen olmasını dileyişim. Ah bu doyumsuzluğum ah bu seni isteyişlerim, seni bu sevişlerim. Kelimelere sığamayacak kadara fazla belki , hangi sözcük taşır ki bendeki seni. Sevdiğimiz şeyleri kalıcı yapmak isteyişimizdendi belki de yazmak. Ya da anlaşılamadığımızdandı. Yazmak bir nevi içimzden atmaktı. Şimdi diyorum ya sığdıramam seni hiçbir yere . Ama belki bir kadraj anlatırdı kelimelerin bile üstlenemediği seni. Bir fotoğraf ki içinde ikimiz . Sana bakışlarım yetmez mi her şeyi anlatmaya. Yanında öylesine mutluyum ki . Bu masalın prensesi olduğum için ne kadar da şanslıyım. Bir gün herkesin güzel bir masalı olsun . Tanıştığımıza memnum oldum benim adım tijeliya..