Tiğ Teber Şah-ı Merdan

Utanmamız gerektiğinde yüzümüzü gizlemeyiz,
Varsa utanılacak bir durum, utanmasınıda biliriz,
Hani derler ya söz gümüş ise, sükut da altındır,
Her sabaha uluyan çakalda, ne bet kalır ne geniz.

Dost meclisimizde kurt ulumaz, çakal sunmaz,
Vahded-i vüvudumuzda kin olmaz, nefret bulunmaz,
Sevgi ve muhabbetle yoğrulmuştur, vecd-i hamurumuz,
Dünyaya adem oğlu gelmekle; yazıkki insan olunmaz.

Dost dedik, büyük bildik, saygıda kusur etmedik,
Hançerden keskindir muhabbeti, yinede üstüne gitmedik,
İsmi ve cismiyle yıkıp perdeyi eylesede viran,
Biz dostlarımızın muhabbetini, yarenliğini özledik,

Ne ahbaplığıma küs, ne muhabbetime darıl,
Her kelamımdan bir pay çıkar kendine, hadi ordan!
Dostlarına yarenlerine iftira etme, dört elle sarıl,
Yoksa kalakalırsın ortada tiğ teber, şah-ı merdan.