İnsanlığa yahudiden ayarsa
İffetsizlik zillet çığ olur cana
Müslümanlar münkirlere uyarsa
Zâlimlerden zûlüm çoğ olur cana
Cedde küfredene, sessiz kalırsan
Mahreme girene, hissiz kalırsan
Zehirleyenlere de aldanırsan
Zemzem içse yakan yağ olur cana
Cihâdı dolaba kilitlediysen
Hak içün halkını sev dediyisen
Haham pişirdi de sen yediyisen
Issızçöl geçilmez dağ olur cana
Halkeden Halîka sırt döndüğünde
Zemherir soğuğunda yandığında
Azraili bir melek sandığında
Her aldığı nefes tığ olur cana
Eşrefi mahlûkat diye överek
Arzına Hâlife kıldı, sever
Nefse uyup tırnağını geverek
Giderse âfeti çığ olur cana
Önce Âdem hikmetini duyurdu
Sonra ‘buna secde edin’ buyurdu
Secde etmeyerek kendin ayırdı
İblis ki: attığı ağ olur cana
Yılan, Tavus Kuşu, aldı yuvaya
Âdem reddedince gitti Havva‘ya
Kandırdırak asi etti davâya
İblisin hilesi bağ oldu cana
Mideye inerek o memnû ağaç
Emr geldi vücûda tesettürü aç
Asmanın yaprağı olmuştu ilâç
Dünyaya inzâli sağ oldu cana
İndiğinde ıssız garip sahaya
İSLÂMİ elini açtı duâ’ya
Üçyüz sene yaş akıttı vahaya
Ameli hayr-ı-şer yığ olur cana
07 Aralık 2019
Kayıt Tarihi : 6.12.2019 21:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!