Bak bugün yine tek yürüdüğüm
Ara sokaklarındayım, Tiflis!
Ne yakın ve ne uzağım sana,
Ne de ruhen yalındayım, müflis.
Hedermiş bütün zamanım, heder.
Yitmiş yarınlarımdayım, Tiflis!
Hep adımlarımda ölüyorum
Lâkin ecel bile değil mühlis.
Artık Tanrı bile duymaz beni,
Ölmüş çabalarımdayım, Tiflis!
Ruhlar mahkemesinde idâmım,
Kaybolan ufkumda asmış meclis.
Var olan bir baht-ı bîdâd mıyım,
Neden sönmüş yıldız, ayım, Tiflis?
Yazmak bile işkence verirken
Neden düşlerimdeki muhtelis?
Fanî asırlardan sürülmüşüm,
Hangi zamanı sayayım, Tiflis?
Susma, söyle! Nedendir lâllaşman?
Onca sevgide biterken selis…
Yürüyen bir kabristanlığım ben,
Mezarlarla hayattayım, Tiflis!
İki arafa sıkışmışım da
Kanımdan hâlâ beslenir iblis.
Dil, gönül gibi düğüm bağlamış,
Düğümü nasıl kırayım, Tiflis?
Fırtınalarından kaçıyorum,
Ama düşlerin sonu hep yelis.
El çektim melîl ahvalden artık,
Senle hasbihâlımdayım, Tiflis!
Sükût kısır döngümde zalâmdır,
Ne yapalım dilhormuş hayıf his…
Geçen onca ziyana baktım da
Zulümkâr kıyamındayım, Tiflis!
Fermânın düşünceye kasıt mı?
Aklımla zihnime muhalif sis.
Nereden baksan tam yirmi dört yıl…
Daha neyi anlatayım, Tiflis?
Öz olduğun kadar özgesin de
Yâda ben ne anlatayım, Tiflis…
10 Nisan 2021
Tiflis/Gürcistan
Kayıt Tarihi : 1.6.2021 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!