İçe dönüş mevsimi
Hiç olmadı ordaki rahatlık
Bilir misin anne
Kapıda kelebek taksimi
Sen gece bekçisi sırt ağrısına karsı
Üste örtülen en anaç nevresim
dön baba dönelim dön baba
çok kimliksiz hissediyorum sabahları kendimi
homojen gelgitler süslerken beynimi kahvaltı öncesi
erken kaldırıyorsun diye değil yanlıs anlama
sonra durup durup 'ne bu uyku oğlum' deme
annemin bilmem neresine dönüş mevsimindeyim
açık hiçbir pencereden
el uzatmayacaksak yağmura
kanı donuk bir-iki kalem huzuruna
zikrettirmeyeceksek isimlerimizi
vapurda ölümsüzleştiremeyeceksem
bana bakmaktan aciz yüzünü
suratındaki bu türkan şoray hüznü
bu bitmez sanki ömr-ü ızdırap
bakma sen dolu dolu gözlerine
herşey yoluna girecek,dur
gideceksin buralardan.
çocukların kollarında ağlayacak
haybeden hekim bilmeseydim
her düşüm ağrıdığında seni
daha seri çekerdim
20lik gözyaşlarımı
kökünden..
susarım önce,
elim-gözüm yekpare dolu
ve törpülerken zamanı sebepsiz
kustuğum ömürler yıkar ruhumu..
anlarım sonra,
1 Nisan kıyastır gidişine
sevgilim
görmezsin aslında
bir yagmur sesine denktir tüm göçebe kuşlar
senin çatında yavrularını ıslayan
bakarsın konar balkonumun en güneşli sahasına
akrebe zehrini verendir belki yelkovan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!