ne de güzel kıvırıyorsun sen
kenar mahalle dilberi
kalçaların şak şak
endamın oynak
ellerin dillerin
her bir yerin şıkıdım şıkıdım
"çiçek çocukları anısına.."
hadi gel
dudaklarını göğsüme bırak
vakit, ruhumun hasat zamanı
kapatalım bütün pencereleri, kapıları
laneti yüzüne mahkum edilmiş sonbahar gibiyim
zemheri gecelerden topladığım o kırık aynalardan
yavaşça kaybolan buğuna, bin defa secde etmeliydim
yıkıldı şimdi don kişot’ların yeldeğirmenleri
zebun oldu delikanlılığımızın cevheri
bütün şairler şiir yazmıştır;
tren garlarındaki vedalaşmalar ve kavuşmalar üstüne
oysa ben hep düşünmüşümdür
nasıl dayanır bunca umuda ve acıya
taş binalarına bile sinmiş ayrılıkları
bunca yıldır nasıl taşır yüreğinde tren garları..
gün gelir mevsimler bensiz geçerse saçlarından
kendi denizinden sürgün yemiş bulut misali
ya da sessiz bir rüzgar eserse kalbinin deltasından
bil ki sana gelmişim, hatırla beni!
bensiz kalırsa bir gün çay içtiğimiz balkon
kızıl bir gündönümü uzanıyor
kırmızı toprak kadar kızıl, uzanıyor halep'e doğru
kadim ve beyefendi bir rüzgar dolaşıyor
filize durmuş fıstık ağaçlarının arasında
akşamın alacakaranlığında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!