O açgözlü taşlardan yapılı ağır şehrin çemberini
biri daha terk etti. Kristal berrağı tuzdur
bütün gerçek mülteci başlarıyla
birleşmek için bir araya gelen su.
Yavaş bir girdapta yükseldi sessizlik
buradan dünyanın ta ortasına, kök salmak ve büyümek
ve bereketli tacıyla gölgelemek adamın
güneş sıcağı merdivenini.
Ayak düşüncesizce tekmeliyor bir mantarı. Bir şimşek bulutu
kocaman büyüyor kenarda. Bakır borazanlar gibi
ses verir ağacın karanlık kökleri ve yapraklar
savrulur korku içinde.
Sonbaharın yabanıl kaçışıdır adamın hafif paltosu,
titreşerek yeniden ayazdan ve külden
yıkanır sakin günler sürü halinde ve yıkar
pençeleri kaynakta.
Bir kaplıca görmüş hiç kimse buna inanmayacak,
taşlanmış bir kuyudan kaçmıştı Thoreau gibi, ve biliyor ki
işte böyle kaybolacak kendi içinin yeşilinde,
keskin zekâlı ve umut dolu.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 13.11.2019 00:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
FEM STROFER TILL THOREAU Ännu en har lämnat den tunga stadens ring av glupska stenar. Kristallklart salt är vattnet som slår samman kring alla sanna flyktingars huvud. I en långsam virvel har tystnad stigit hit från jordens mitt, att slå rot och växa och med yvig krona beskugga mannens solvarma trappa. Foten sparkar tanklöst en svamp. Ett åskmoln växer stort vid randen. Likt kopparlurar trädens mörka rötter ger ton och löven skingras förskrämda. Höstens vilda flykt är hans lätta kappa, fladdrande tills åter ur frost och aska lugna dagar badar i flock och badar klorna i källan. Trodd av ingen går den som sett en geysir, flytt från stenad brunn som Thoreau och vet att så försvinna djupt i sitt inres grönska, listig och hoppfull.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!