Thomas Hobbes'la Yüzyüze

Yine “ üniversite “ diyelim.
Bu sefer ikinci sınıfa gidelim.
Siyasal düşünce dersine girelim.
Girelim.
Çünkü şu anki halimizin sırrı orada yatıyor.
Bize bakıyor.
Hatta göz kırpıyor.
Ama hiçbirimiz görmüyor.
Thomas Hobbes’un Leviathan!ını açalım.
İlk sosyal sözleşmedir kendileri.
İnsanlar birbirini yerken,
Savaşırken,
Huzur içinde yaşamak için,
Bazı haklarını hükümdara devrettiler.
Böylece birlik olup,
Başkalarına karşı savaştılar.
Bugün belki ok atmıyoruz.
Mızrak da saplamıyoruz.
Kılıç da kuşanmıyoruz?
Ama gözlerimizle,
Sözlerimizle,
Bir savaş ortamı içerisinde,
Hayat denir mi geçene?
Mesela gözleri makyajsak,
Sözler için de şeker yedirsek,
Bir de Kızılderililer gibi barış çubuğu içsek,
Bu soğuk savaş biter mi?