The Whist Şiiri - Doğukan Gültekin

Günlerimin ardına bakıyorum
Eski geçkin heveslerimi görerek
Zamanı aktığını görüyorum
Ben hiç iyi olamadım
Sen ise yok oldun

Dünyayı ele geçirebilirdik
Birkaç günlüğüne
Geçirdik de
Yenilmezdik
48 saatliğine.

Ne demiştim?
Ben hiç iyi olamadım
Bu şiirler ve o şairler gibi
Sevmeye kalkıştığım ilk günden beri.
Canımın acısını hissettikçe kanamak istedim
Hasta bir adamın şiiri böyle berbat olur;
Full of tired, biraz alkol, biraz da anksiyete krizleri.

Ne demiştin?
Sen de iyi olamadın.
Hani pink floyd’un da dediği gibi:
“Bizler iki yitik ruhuz, yıllarca dönüp duran”
Buram buram özlemlerimle uzanıyorum yatağa
Bir negro bisküvi bir de Temmuz kokulu mum
Seni düşünüyorum,

Git demiştin¿
Ama hâlâ gidemiyorum.
Gecenin güzelliğiyle beyazlığı teninin,
Derin nefesli ıslık gibi çınlıyor kulaklarım
Hatrımdasın öyle de kalacaksın.

umut her zaman olmak zorunda
Bu yazar bozuntusunda bile varsa...