The Mamiy Şiiri - Yaşar Seven

Mazinin,sıradan gezen gara atlı prensi.
Ortamın sessiz diyarı,the mamiy.
Suskunluğun arkasındaki,tek parmaksız.
Gizli günlerin esrarengiz insanı.
Laptobundan günlerdir çıkmayan sessiz insan.
Kulaklığı başından düşmeyen,uslu çocuk.
Zor günlerin yakışıklı,sempatik adamı.
Tehlikeden uzak duran,Muğla prensi.
Onda İtalyan Boğası varmış,bilemedik.
Şınav,mekik,barfiks,onun için fark etmez.
Gösterir kaslarını,güçlü olmak için.
Göğsüyle ünlenen tek insan.
Kaslarıyla sevişmesini bilmeyen,ince ruhlu.
Kızların rüyasını süsleyen eşsiz insan.
Yanaşmasını bilmeyen,uzak duran,ilginç insan.
Ona,petrol kralı diyorlar.
Neyin nerde olduğunu,bilmez diyorlar.
Mazot yerine.benzin verir diyorlar.
Ama o,ben yaparım,verir veriştiririm.
Ne dese hoş…
Verse bi türlü,vermese bi türlü.
The mamiy dedik adına,hemi.
Adı da güzel,kendi de güzel,nedese tadına.
Yemek dedimi,bütün sular durur,adına.
Bizden sonra gider zeytiniyle,tadına.
Bizden önce kalkar,arkasından.
Onda kötülük bulamasın.
Bulsakta nedir bilmez.
Bi geçse sınavdan.
Başımızın tacı olsa,the mamiy.