The last geronimo Şiiri - Kadir Huylu

sonra
kıyametin gülleriyle buluştum
kanayan bir coğrafyada
kuruyan topraklarda kutsadım düşlerimi
yörüngemde kırık ay taneleri
güneş kızıllığı içsel tasarımlarda
sürdürülebilir monologlar dipsiz aforizmalarla
Tanrı diye önüme konan ne varsa sövdüm
ondan başka

yontma taş devrinden geçtim yontularak
cilalı taşlarda oturdum çırılçıplak
Oğuzdum madenle vurdum gergedanı
çırpını çırpını indim Tanrı Dağı'ndan
Yasef'in oğluydum en zor zamanda
uçtum İsa döneminde bir dönem
Pavlus Amca! Pavlus Amca!
geldim randevuma
kavmimin taptığı sarı saçlı Tanrı var ya
çok büyük kazık attı bana
bunuda yaz yitik kitabına
sarı çıyanın da okusun
Bağdat İlinde gezen karaboğan da

son sahneyi oynuyorum
anla artık sende Tom Amca
düşmanım United States Of America!
karmaşı karmaşık dostlarınla gel yanıma
şarjörüm dolu
kutsal dağın başında
tanımam Che Guevarayı,Fidel Castroyu
Klu klux klanı bir yudumda Holokostu
son Geronimoyum bekleyen hudutta
kanımda kızgın taşları isyanın
badeler dökülmüş kabzasına kavganın
hiç şakam yok
mağrur ve yalnızım
mazgalından çık
geldik Tom Amca
son durağın
burası Anatolia
kınalı bir kuzuyum
bildiklerini unut
Allah Allah dersem
çıkma!

Kadir Huylu