Yaşarken
Bir boşluğun içindeymiş gibi her şey
Her öykünün son noktası konulacak
Ve kahramanlar kalabalıklara dağılacak
Mum söndürsem
Tütse tel tel dumanı
Uçsa açık penceremden
Gitsem ardından sokaklara
Köpeklerin uluduğu mezarlıklara
Düşünsem
Düşünsem
Düşünsem
Kaybolana dek
Bilirim ki
Neyi sımsıkı tutsam
Ellerim elbet yorulacak
Gözlerim kapalı göklerde
Yıldızları araya araya kapanacak
Nem var o bulutlarda
Ölünce
Yaşam mı saracak dört bir yanımı
Canım
Erimeye yüz tutmuş bir parça buz
Karakıştan korka korka koparılmış
Bu aşın elzem malzemesi
Biraz tuz
Biraz da keder
Son nefesimin buğusu
Bambaşka bir yazı yeniden başlatmaya yeter
Ama
Karışamıyor işte o baharatlar
Sanki başka bir tadı yoğurmaya kısırlar
Su gibi yağ gibi
Sürekli birbirlerini öteleyen mıknatıslar
Son yaprağını da düşüren bir dal fısıldıyor kulağıma
Her şeyin ama her şeyin başı
Aşk değil
Ayrılık
Var oluşundan beri
Varoluşun
Ya gözümde bebekler büyüten karanlık
Ya bebek katili o arsız ışık
Kayıt Tarihi : 5.1.2021 20:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karışmıyor işte o baharatlar...
Benzetmeler, ironiler çok güzel ulanmış birbirine
Sevdim
Ellerinize yüreğinize sağlık
Tebrikler şair
Bu iyi hissettiren sözleriniz için çok teşekkür ederim Sahra Hn.
TÜM YORUMLAR (1)