kar yağarken de ölüler gömülür
geciktirmez toprak özlemini
yaralanmış atı öldürür insan
biraz daha yaşamak için affeder kendini
bir kefen kadar sarıcıdır
gelinlik olsa da giysinin rolü
giysiler örtmez ölümü
cesetler konuşmaz ve ortak dilleridir sessizlik
kıskanır tabutunda kral
soğuk bir gecede varolurken bir dilenci
lakin tabut sorgulamaz
kralın sofrasını ya da aç bir mideyi
Kayıt Tarihi : 17.2.2011 10:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!