Dünyanın gri düzenini bozacak
Gizin renk katsın
Gökkuşağının yedisini kıskandıracak
Güzel bir detaysın
Dönmediğin her gün biraz daha değersizleşiyor bu şehir
Sensizlik içinde önemini yitiriyor
Yürüdüğümüz sokaklara güneş doğmuyor
Girdiğiniz dükkanlar bir bir indirdi kepenklerini
Bahsi de geçmeyince bizi sormaz oldular
Hikayenin sonundan başlıyorum anlatmaya
Zaten dertlenecek pek kimsem de yok
Kalabalığın içinden sıyrılarak biniyorum metroya
Bekliyorum ineceğim durağı
Tek kulağımda bir kulaklık
Diğer tekini ise boşta bırakıyorum
Tanıyamadım dedi
Tanıyamadım
Saçlarım uzamış diye tanınmamış mıydım?
Yoksa unutmuş muydu beni
Yüzümü, ellerimi, gözlerimi
Vakti geldi bazı şeylerin
Ve ömür kısalıyor gizliden
Ve ömrünü birisine adamanın
Vakti geldi de
Geçiyor bile
Tam seni gördüğüm an sımsıkı sarılacağım dudaklarına
Ahım yok, varlığını hissetmek yeter bana
Ruhumdaki yarım kalmışlığın sebebi olsan da
Isınmayan ellerim, donar oldu yokluğunda
Kaç gel, ılık ılık es yanıma
Dünde kalan bahar geldi, sen gelmedin
Uzanıyorum sana ama titriyor ellerim
Taştı içimdeki durgun selin
Kaldım sular altında kimseye seslenemedim
Uzaksın şimdi bana, hiç bilmediğim bir adreste
Halimi, hatrımı sormayalı uzun zaman oldu
Üzgünüm ki bunları yazarken yine gözlerim doldu
Son kalan güllerim, sen gittiğinde soldu
En çok da aklıma düşünce sen ve her şeyin
Yazmadan duramıyorum, bilirsin
İçinde sen varsın her şiirimin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!