Türk Milleti Şiiri - Hüseyin Muşmal

Türk Milleti
On asır boyunca İslamiyet’in,
Emrinde sen, kılıç oldun kın oldun.
Hiçbir şeyle ölçülmez samimiyetin,
Al Bayrağa alını veren kan oldun.

Abdülkerim Satuk Han’dan bu yana,
Ümmetim demiştir Peygamber sana,
İstanbul’u alan yüce hakana,
Toprak oldun saray oldun han oldun.

Bin yıl önce kabul edip son dini,
Sardın çepeçevre korudun onu,
Can verdin İslam için akıtıp kanı,
Şehitlik şerbetini içen sen oldun.

Âleme nizam için nizam-ı âlem,
Hep çektin bu yolda çile ve elem,
Bir elinde kılıç bir elde kalem,
Üç kıtada at oynattın şan oldun.

Medeniyet götürdün gittiğin yere,
Han kervansaray cami minare,
Ay yıldızlı bayrağın düşmedi yere,
Meydanlarda zaferlerle şen oldun.

Mehter marşlarıyla yürürdün garba,
Tekbir sesleriyle girerdin harbe,
Darbeler üstüne düşmana darbe,
Bir iken sen cihatlarda bin oldun.

Medreseler açtın mektepler kurdun,
Mührünü küfrün üstüne vurdun,
Cesaretin timsaliydi hep ordun,
Düşmanına çelik dosta yün oldun.

Düşürdüler çok kez pusuya seni,
Yedi düvel sardı tüm bedenini,
Yılmadın vermedin son nefesini,
Cepheden cepheye koşan sen oldun.

Korkmadın bir şeyden hep ilerledin,
Zafer her daim İslam’ın dedin,
Her zerre toprağına canını verdin,
Sen gelecek nesillere yön oldun.

Eşrefoğlu bilirsin sen tarihini,
Bilmeyen kaybeder geleceğini,
Kanınla ödedin hep bedelini,
Unutma sen bu toprakta son oldun.