Tezyinâtın Tesbihâtı

Hakikat haykırıyor, tekzibi mümkün değil,
Böyledir istidadı, bilinmez edasından,
Ayrı, ayrı dillerin, susması mümkün değil,
Masnûat âleminin, geçilmez deryasından.

Desen, desen işlenen, giydirilmiş bu şalvar,
Nakkaş-ı Ezelî’nin; böyle bir nukûşu var,
Kainat yalvarıyor, ne olur sen de yalvar,
Damla, damla göz yaşı, dindirilmez yasından.

Lahûti kelamdır bu, elle dokunduklarım,
Tesbih tânesi gibi, o kutsi soluklarım,
Tecessüm etmiş lisan, mantıklı bulduklarım,
Yıldızlar âleminin, görünmez verâsından.

Tabiat mûcit deyen; ilim ve güç bulmalı,
Takdirden çizgi çekip, kudretle doldurmalı,
Zerrelerden hem hâkim, hem de mahkûm olmalı,
Buldum sanmış divane, insafsız dehâsından.

29.06.2010
Kocaeli
Bedri Tahir Adaklı

Lûgâtcesi:

Hakîkât: Bir şeyin aslı, esası,
Tekzib: Yalanlamak, inanmamak.
İstidad: Kabiliyet.
Eda : Vazifesini yapmak, yerine getirmek.
Masnûat: Sanatlı yapılan her şey.
Nakkaş-ı Ezelî: Her şeyi nakışlarla süslemiş Ezelî Allah.
Nukuş : Nakışlar, İşlemeler, Resimler.
Kâinat : Evren.
Yas : Üzgün ağlayış.
Lâhûti : Ulûhiyet âlemine ait.
Kelâm : Kelimelerle sözler.
Kudsi : Mukaddes.
Tecessüm: Cisimleşerek görünen.
Lisan : Konuşma dili
Vera : Arka taraflar, öteler.
Mûcid : Îcad eden.
Takdir : Muayyen bir şekil ve nizam vermek.
Kudret : Güç, Takat.
Hâkim : Hükümler veren karar veren.
Mahkûm : Hüküm ve karara uyan.
Divane : Deli, akılsız.
İnsaf : Merhamatli ve adaletli davranış.
Deha : Çok akıllı, üstün zekalı.

-o0o-

Dost Kalemlerden:
-

Çevir gözlerini bak; direksiz gök kubbeye
Hem kâinat bürünmüş, yeşil renkte cübbeye
Dünyamız doldurulmuş, sanki ufak habbeye
Dağlar taşlar secdede, o eşsiz sevdasından.

Şeyrani