Tezyin i Ruhla Uğraş! ..

Fânî, ey! .. Sen ve ben, hepimiz şikâr,
Derdest-i mevt-i bîva'deyiz naçar…

Çün bilinmez der-i makber ne zaman,
Açılır, râh-ı sîrata nâgihan…

Madem Seyyad-ı pürhüner yoldaş,
Niçün kök verirüz dünyaya kardaş?

Bu âlem-i fânîyi konak belle
Kendin yolcu, yolun müstaqîm eyle! ..

Nice kervanlar durdular bu yerde,
Amma hiçbiri kalmadı zinde…

Çün topraktan gelüp toprak oldular,
Ervahı bir bir makbuz oldular…

Çıkmak çün rûz-i mahşerde hesaba,
Sûr-i İsrâfil verüp de sedâ;

Ol vakit ne dost, ne kardaş, ne de yar
Kalırsın tek başına, tenha, naçar…

Mâdem ânın derkiyle bîdarsın,
Niçün gaflet-i amîqe duçârsın?

Gelmeden ol vakit ki oldun şikâr,
Tezyin-i ruhla uğraş, ol bahtiyar! ..

10 Haziran 1999 Perşembe, 02:50