Derdi, iki baştan, iyilik ninem;
Bıktı kerametten, bezdi güzelden.
Sabır çeke çeke düştü de çenem;
Ne fayda, Yaradan yazmış ezelden.
Tek kanat çırptıkça havalanmadık..
Yaktı samanlığı, yuvalanmadık..
İnsanlık çekildi, biz kala kaldık,
Zaten bir hayaldi, uçtu haz elden.
Gök çatıdan düştü, şimşek bacadan!
Ben korkudan sindim, duvar sancıdan..
Bulutlar nem kaptı gözyaşlarımdan,
Islanan döşeğim farksız gazelden.
Çıkıp haykırmalı dağlar başına..
Kanımdan çekilmiş yaktığı kına!
Yıkmak var bedeni kabir parkına,
Bırakıp gitmeli onu tez elden…
Halil İbrahim Alboğa
Kayıt Tarihi : 5.2.2018 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil İbrahim Alboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/05/tezelden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!