Tezek Yiyesiceler Şiiri - İlker Öksüz

Bir koza örsem kendime, kapansam içine
İyi de ben ne anlarım koza örmekten
Çorapçı nineyi çağırın bana, o örsün
Ya da bir kaç yakın arkadaş çağırın bana
Onlar ustadır örgü işlerinde
Birbirlerinin başlarına çorap örerler
Ne olacak sanki bana da bir koza örseler
Üç beş bir şeyler atarım önlerine
Yiyecek bir şey alsınlar kendilerine
Tezek yiyesiceler.
Ortada fol yok yumurta yokken
Tavuk gibi tünerler ya her yere
Sadakam olsun iki güzel söz
Kaprislerine iliştirirler takı niyetine
Ellerinde kumanda, insanları yönetirlerken
Pillerin bitebileceğini düşünmezler
Veresiye alırlar dostlukları, aşkları
Alırlar da bedelini ödemezler
Uzun hava okuturlar arkalarından
Parmak izine bezenir sülaleleri
Temizleyemezler, küf mantarları türer
Sonra merhametsiz ellerinde bir robot resimle
Sokaklara dökülüp merhamet dilenirler