Tezek Şiiri - Hidayet Gedik

Üçköprü’nün kozağı
Gareysar’ın bezeği
Güneş gibi ısıtır
Bizim köyün tezeği

Tezek deyip geçmeyin
Gurbet ele göçmeyin
Mis gibi kokusu var
Burun büküp kaçmayın

Hayat şimdi kısıtlı
Zaman iyice azıttı
Doğalgazla üşüdüm
Tezek beni ısıttı

Ne köleyim ne soyluyum
Ne Köroğlu ne Hoylu’yum
Otuz yıldır İstanbul’da
Ne şehirli ne köylüyüm

Sürgündeyim yolum uzak
Her adımda bin bir tuzak
Sivrisinek sardı beni
Nerde kaldın canım tezek

Bugün yine dertlendim
Karanlık odalara kitlendim
Tezek yansın, su ısınsın
Bu yaban ellerde bitlendim

Gökyüzünden rahmet yağsın
Köylü kızı, inek sağsın
Benim için efsanesin
Küllerinden, anka doğsun

Hidayet’i soran olur
Yüreğinden vuran olur
Kaderinde yanmak varsa
Ağustos'ta boran olur.