Tezatların Âhengi Şiiri - Ayşe Yıldız 2

Tezatlarin ahengi
Rüzgarın esintisi
Havanın kokusu
Ellerin damarları

Tezatlarin ahengi
Bu dünyayı ayakta tutan
Tezatlarin ahengi
Korkuları görünmez kılan

Karanlıkları aydınlatan
Mumlara çakmak olan
Çakmağa bir tutam gaz
Yakana anlam katan

Tezatların ahengi durmadan sürdüren herşeyi.
Beni,seni, süruklenen kalemimi
Usulca bunu okuyan gözlerini.

Tezatların ahengi
Nasıl bir ahenkki
Kulaktan kulağa fısıldayan,
Nesilden nesile yayılan.
Ahenk bozuluyor mu?

Hayır, henüz karanlıkta yanıyor hala o sokak lambası.
Gölgesi, tezatların ahengine yol olmuş, yürüyor.

Bir uzuyor, bir kısalıyor
Gözlerimiz bu gölgede şimdi.
Gölgenin ahengi
Karanlıkta ilgi uyandıran.

Tezatların ahengi.
Bir aile, bir anne ve baba bazen.
Tezatlarda bir araya gelmişler.
Ahenge uysun, aile ismini verelim.

Tezatlarin ahengi
Çocuklar, kahkaha atip ağlamaya yer arayan.
Bir orda bir burda oynayan.
Gülümsemeleri bir sevinç bana, çıldırtan.

Çabalarım, gülümsemesi hiç silinmesin.
Yorgunluklarım, ahengi bozulmasın tezatların.

Ah tezatlar! Bir sürü bak dizilmiş orada.
Bekliyorlar bi âhengi,
Getirecek biri aralarına.