Tezatlar İklimi Şiiri - Ercan Kurban

Tezatlar, devridaim ediyor...
Ömürden sayfalar gidiyor...
Akşam ve gece:
Kucaklıyor insanı.
Neşe ve hüzün,
Istırap ve coşku...
Hayat ve ölüm...
Sürüp gidiyor günbegün...
Yaşananlar maziye gömülüp dün oluyor.
İnsan, tükettiği zamanda boğuluyor.
Sevinç ve de hüzün, süzülüyor imbikte.
Onca ihanet, onca iftira, onca tezvirat...
Duman duman sis, tipi, boran karabulut ve şimşek...
Semada gök gürültüsü ve yıldırım...

Bütün güzelliklere inat,
Ortalığı kaplayan kin adavet...
İyi, kötü, güzel, çirkin...
Habil, Kâbil; Firavun Hazreti Musa...
- Rabbişrahli sadri ve yessirli emri.
Vahlul ukdeten min lisanî ve yefkahu kavlî!
Ey mazlum, sen suçsuzluğunu ispat et.
Sonra ateş ve Nemrut, ateşte Hazreti İbrahim ve yakarış:
- Hasbünallahi veniğmel vekîl!
Rabbi Rahim'den emir:
- Kulnâ yâ nâru kûnî berden ve selâmen alâ ibrahîm(ibrahîme) .

Derin kuyu, kuyuda hazreti Yusuf:
- Ey gâib olmayan şâhid!
Ey uzak olmayan yakın!
Ey mağlûb olmayan gâlip!
Şu içinde bulunduğum durumdan kurtulup çıkmamı nasip et!
Gözyaşı ve hicrân Hazreti Yakup:
- İnnemâ eşku ve huzni ilâllah!
Balık, balığın karnında Hazreti Yunus:
- La ilahe illa ente subhaneke inni kuntu minezzalimîn!
Ve iki cihan Serveri’ne Rabbi Rahim'den müjde:
- Elem neşrah leke sadrek!
Zalim, zulüm...
Akabinde ölüm,
Ölümden sonra âhı efgân
Ve hüzün...

"Değer mi? " diyor insan, "değer mi? "
Bunca serkeşlik bunca melanet ve bunca ihanet? ..
İnsan olan, insana bunları yapar mı?
Bühtanlarda boğulup Ebu Cehil’in yolundan gider mi?

Şeytan, Hazreti Âdem:
Meydan, imtihan...
Tezatlar iklimi,
Hüsûf ve kusûf…
Kazanma ve kaybetme.
Yakarış, niyaz...
Duanın güzelliği,
Şükrün esenliği...
Ubudiyet şuuru,
Kullukta derinlik...
Ve huzur...
İşte hayat budur.

Ercan Kurban
26.06.2014/ İstanbul