Tezat Şiiri - Soytarı

Bir kez daha düştümtüm
Ve yine susuyorum çığlıklarımı
Sözlerim hain karanlığa
Bir kez daha düşlemiyorum güzel günleri
Ve yine bir kez daha süslüyor
Karanlık
Kırılmış umutlar bahçelerimi
Tüm baskınlığıyla
Ben yine ağlamaklı oluyorum
Ben yine ben oluyorum ya
şu sıralar
Tutkuma ihane etmişlikle
Kalıyorum
Bir başıma
Güvenilmez bir dost ihanet
Sırtımı dayayamıyoru
Aşırı boşluklara uzanıyor düşlerim
Yer çekimine
Bu hayli yakınlıklık
Korkutuyor beni
Boşluklarda kayboluş
Tek çareyken
Bi-çare kalıyor
Yaşamaklarım
Bu ne tezattır!
Hala umut diyebiliyor
Kenetlenmiş dişlerimin üstünden
Dudaklarım
Kendi kendini kandırıyor haykırışlarımda
Bu ne te zattır ki!
Hala inanıyor Aşka
Kalbim
Bana küfür ederken düşüncelerim
Bu ne biçim tezattır!
Anlayamadım gitti...