Tezat Şiiri - Ahmet Asal

Yaşıyorum
Gün saymıyorum
Hayatın hesabı olmaz
Kaç gün, kaç ay, yıl, asır

Yaşıyorum
Belki sade duruyorum
Olduğum yer yolun neresi
Başı mı sonu mu
Bilemiyorum

Farketmez diyorlar
Başındaysan koşacaksın
Sonundaysan öleceksin
Sonuçta ölmeye koşacaksın
Ölmek için yaşayacaksın

Evet, ölüm gerçek
Bedenim her gün ölüp
Dirilmekte zaten
Ruhum diyorum
Ruhum ne olacak

Ruh uçacak diyorlar
Önce vurulup avlanacak
Tutsak kalacak, sonra
Belki tekrar uçacak
Belki de sonsuz hapsolacak

Şimdi yaşıyorum
Bedenim habersiz her şeyden
Koşuyor ölüme gülerek
Ya ruhum,
Sırtında sonsuzluk küfesi
İki büklüm, düştü düşecek