Tezahür. Şiiri - Adnan Deniz

Uykudan uyandırıp ta her gece, beni
Yaz diyen dizelerim,yüreğimin en derin yerlerinden çıkı çıkı veren en yoğun söz öbeklerim,ne olur, ne olur beni rahat bırakın.
Uykusuz gözlerimle,her sabah beni karşılayan yeni gün, ne olur bana ilham kaynağı olmayın.
Ben bu yüreği,aklı mı başımdan alsın diye taşımadım, ben bu sevginin destanını yıllar yılı hep yazdım. Zorlama beni aklını sevdiğim, ilhan perim, ben yazmadan edemem, yazmazsam kendime zarar veririm.
Bana vakit ver, uyku vakti tanı, yine senin dediğin gibi olsun, zaten kaçacak yerim kalmadı. Hadi gel seninle yine yazalım.