Tez gel oğul Şiiri - Ömer Albayrak

Gurbet omuzuna yükler kayayı,
Unutturur Vatanını, sılayı,
Başına getirir türlü belâyı,
Tez gel oğul hasta-sayrı olmadan,
Kavuştursun yüce Mevlâm, ölmeden! ..

Yoksul zannedilen Şehitler Yurdu,
Asırlardır bu Milleti doyurdu.
Anan, seni Vatan için doğurdu,
Tez gel oğul hasta-sayrı olmadan,
Kavuştursun yüce Mevlâm, ölmeden! ..

Yahşi derler Alman’ın kızları,
Büyülermiş cilveleri, nazları,
Zehirden betermiş tatlı sözleri,
Tez gel oğul hasta-sayrı olmadan,
Kavuştursun yüce Mevlâm, ölmeden! ..

Nice yuva yıktı “Gavur Parası”
Ocakları söndü yanmaz çırası,
Yoksul kaldı oğlu, kızı, karısı.
Tez gel oğul hasta-sayrı olmadan,
Kavuştursun yüce Mevlâm, ölmeden! ..

Türk’ü sevmez Avrupa’nın insanı,
Aynı soydan Fransız’ı, Alman’ı,
Insana benzemez “Nazi” olanı,
Tez gel oğul hasta-sayrı olmadan,
Kavuştursun yüce Mevlâm, ölmeden! ..

Ne yapsın Ömer’siz? Ana yüreği,
Andıkça burnunun sızlar direği.
Mevlâm yakın etsin sana ırağı,
Tez gel oğul hasta-sayrı olmadan,
Kavuştursun yüce Mevlâm, ölmeden! ..