Tez Gel Şiiri - Roni Umut Demirtaş

Gel düşlerimdeki sevdiğim,
tez gel.
Kanayan yarama melhem olmadan yalnızlık,
düşlerimi esir almadan gece
göz yaşlarım düşmeden sineme
tez gel.
Umutlarım yakmadan kendini çığlıklarımda,
ölüm, sessizliğini bozmadan üstümde
tez gel.
Gel de mülteci bakışlarına esir et beni,
sürgünlere çıkar düşlerinde,
gülüşünle aydınlat karartılmış duygularımı...
Sevdalarından kat kadehimin içine,
zaman vurdukça ömrüme
daha bir tatlansın gülüşün içimde
daha bir kaybolayım,
göz bebeğindeki uçsuz bucaksız dünyada...
Zemheri'ye kayıp verdiğim;
gülüşlerimi, umutlarımı,
sevdalarımı...
dudağının esaretiyle,
yeniden azad et bedenime.