Teyzeme Ağıt Şiiri - Mehmet Özden Biçer

Yıl İki bin on iki, yirmi yedisi martın,
Hakk'a vardın o gece, bizi hicrana attın,
Böyle öksüz, başı boş, yapayalnız bıraktın,
Çekip gittin dünyadan, bizi hasretle yaktın.

O gün hastaneye son çıkışınmış haneden
Yatışın hastaneye, son demlermiş vadeden,
Çıkmak istedin sonra bak çıktın hastaneden,
Gittin bırakıp bizi böyle yasla aniden.

Şehremini semtinde şimdi bir matem kaldı,
Gönül kader dese de, gözümde bir nem kaldı,
Ah o eski günlerden içimde bir dem kaldı,
Şimdi saray meydanı, sensiz böyle kem kaldı

Gittiğin yerde teyzem, güller derilsin sana,
Cefa çektin dünyada, ecri verilsin sana,
Sen bana teyze değil, oldun ikinci ana,
Allah rahmet eylesin, hakkın helal et bana.

(27.05.2012)