Teyzeme.. Şiiri - Vedat Polatdemir

Teyzeme.....

Hoş geldin teyze,sefalar getirdin...
Bügünde günaydın nasıl olursa!
Hadi,kaldır bakalım,
şu senden agır gıcırtılı kepenkleri,
sol ayagınla gir besmele çekerek...
Aç derdinle dolu şu dükkanı!
Sonra bardagını al gel,
benim bardaklarla içmezsin sen!
Yeni demlenmiş sıcak çayım var,
iyi gelir yorgun yüregine...
Dur! Hemen çatma kaşlarını,
baglama ellerini gögsüne...
Bişi demedim ki teyze.
Bende herkese daim çay var...
Sabahı, öglesi, akaşamı, yemegim bile var.
.....................................................!
Agırlaşmış ayaklarımız.,
kalıplaşmış süratlarımız...
Hep aynı yolu yürüyoruz teyze.
Mecburluga köle hayatımız.
Senin sırtında kızancıklar,
benim sırtımda kızancıklar.
Allah kısmet etse de,
bügün biraz iş olsa be teyze !
Yoksa yine senin siftahı ben,
benim siftahı sen edecegiz...
Ne olacak bu memleketin halleri?
Ne olacak bu evlerin halleri teyze.
Kimin yükünde kimin hammallıgı bu?
Kim taşır bizden başka;
hangi eşşek o bagıra bagıra kaçıp giden...
Bilirim ben o yüregi,
hesapsız, umarsız, davranamazsın sen.
Hadi söyle teyze;
ne yiyelim öglene midemde ses var.
Söz bu sefer alacam parasını...
Belki kızancıklarda gelir ha teyze
Biri keskin bıçak,biri deli dumrul.
Allah bagışlasın,kaderlerini gönüllerini...
Hadi söyle teyze, türbanından kurtardıgım
son gülen çehre bu...
Ekmek lazım!
Burda yok, vakit tamam...
..................................................... !
Gecelerde tuhaflaştı, günler çabuk bitiyor.
De teyze; güle, güle de,
yolun açık olsun de...
Gülen çehreni yitirmeden söyle be teyze.....

Vedat Polatdemir