Ötmeden kuşlar,
Zaten sabah olmazmış.
Kadir teyzesini,
Aramadan durmazmış,
Ne yapsın sevgi bu.
Taa küçüklüğünden beri
Ellerinde büyümüş gibi
Yaz tatillerinde bile
Zalimden kaçarcasına
Emin ellere koşarmış
Morarmış yanaklarıyla…
Efendim dayak cennetten çıkmaymış...
29.12.2020 05.45
İstanbul
Kadir Ardilli
Kayıt Tarihi : 30.12.2020 01:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belirli aralıklarla teyzemi telefonla ararım. Farkında olmadan arasını biraz uzatmışım. Bu sefer o aradı. Beni merak etmiş. Duygulandım… Hatıralarım canlandı. Kendisine bu şiiri yazdım. İsmini merak ederseniz mısralarımın baş harflerine bakabilirsiniz. Bizi hep avutmuşlar “Annelerin vurduğu yerde gül bitermiş” diye. Efendim gül bitmiyor. Sadece, parmaklarının izi kalıyor. Yüreklerinin derin bir yerlerinde… Çocuklarımızı, şiddet uygulayarak eğitmeyelim. Şiddet uygulayarak büyütmeyelim. İyi parmak izleri kalsın ufacık yüreklerinde... Ben teyzemi çok seviyorum. Şiddetin her türlüsüne saydırıyorum…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!