Teyze!
Teyze arnavut köydeki evin ne kadar da şirindi.
Boğaz ayağının altında,
Rüzgar efil efil eser, ne kadarda serindi.
Tahta kurularıda olmasaydı ya,
Doyulmazdı tadına.
Sanki sana az geliyordu beş çocuk,
Birde kardeşimle biz giderdik başına.
Sabahları zeytini sayıyla verirdin,
Bir sana, bir bana
Ekmeğimize katık ederde yerdik,
Olsun biz öylede mutluyduk sevinçliydik.
Çünki çocuktuk çocuktuk ya!
04.07.2003
Kayıt Tarihi : 30.9.2005 11:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)